Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Classic comic

Η αλλιώς κλασικά εικονογραφημένα :)

Η αγάπη μου για την 9η τέχνη ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία και παρότι ήταν ο τομέας που πάντα ονειρευόμουν να ακολουθήσω στην σταδιοδρομία μου, δυστυχώς μέχρι στιγμής σπουδάζω κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που ήθελα.

Κλασικά εικονογραφημένα.. Μια έκφραση, μια πρόταση που συνήθως στις μέρες μας την χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να τονίσουμε ότι κάτι είναι τόσο παλιό, τόσο βαρετό μερικές φορές που το προσπερνάμε με μεγάλη ευκολία..

ΚΑΙ ΟΜΩΣ!!

Όταν περάσουν τα χρόνια και έχεις ωριμάσει μόνο τότε καταλαβαίνεις την αξία του παλιού!

Ποιος από εμάς δεν έχει διαβάσει για τις περιπέτειες του Λούκυ Λουκ ή του Γαλάτη Αστερίξ με τον παχουλό φίλο του τον Οβελίξ και το τρελό χωριό τους? Η να πω για τον αγαπητό Γιάννη Κυριακόπουλο (ΚΥΡ), έργα του οποίου θυμάμαι να κυκλοφορούν ακόμα και μέσα στην κασετίνα στα καρέλια (Τέλη 90-Αρχές 00).

Μια διαφορετική εποχή για εμάς τα πιτσιρίκια τότε. Θυμάμαι ο πατέρας μου είχε όλα τα Λούκυ Λουκ σε πρώτες εκδώσεις... Μερικά από αυτά ήταν ακόμα στην Καθαρεύουσα..!!

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός τα έκλεβα από το μπαούλο όπου τα έκρυβε ο πατέρας μου για να μην τα διαβάζω! Βέβαια δεν ήμουν και γω κάνα καλό παιδάκι! Διάβαζα κόμικ τις ώρες που κανονικά θα έπρεπε να διαβάζω για το σχολείο.. Αλλά ήταν κάτι ξεχωριστό για μένα, κάτι παραμυθένιο. Γούσταρα να κάθομαι να να περνάω ώρες ατέλειοτες με τις περιπέτειες των ντάλτον.

Και κάπως έτσι ήρθε και η αγάπη μου για την ζωγραφική.. Στην αρχή δεν κατάφερνα τίποτα φοβερό.. Όπως όλοι μας άλλωστε.! Αλλά σιγά σιγά το σχέδιο καλυτέρευε.. Μέχρι την στιγμή που έπρεπε να πάρω μια μεγάλη απόφαση..





ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ!
FUCK!







Δεν ήξερα το τι μου γινόταν τότε και έτσι επέλεξα μια σχολή με βάση τα όσα μου είχανε πει μέχρι τότε ονόματι Διαχείριση πληροφοριών. Θα μπορούσα να πάω σε μια σχολή graphics παρεμπιπτόντως αλλά η συγκεκριμένη σχολή όσο ξεκάθαρη και αν ήταν με την ονομασία της στο μηχανογραφικό άλλο τόσο ύπουλη ήταν και με βάση τα μαθήματα που έχει .. Και πιστέψτε με ... Μπαίνεις πρώτο εξάμηνο σε ένα μάθημα που λέγεται οικονομική και ο καθηγητής δεν δίνει ούτε εξήγηση! ΑΟΘ δεν έκανες με ρωτάνε οι συμφοιτητές και με το που ακούει ο καθηγητής την απάντηση μου....

"ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΣ!"
πέφτει η απάντηση σαν άλλο ένα ragnarok.. σαν λαίλαπα πυρός .. η απάντηση αντηχεί στα αυτιά μου σαν άλλη μια κατάρα που ρίχνει ο ακατονόμαστος ... (ναι αυτός με το τικ στον ώμο!)

Τέσπα.. Αρκετά με την μεγάλη παρένθεση σχετικά με τις σπουδές μου...
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να παραδίνουμε τα όνειρα μας ..
ΠΑΝΤΑ μπορούμε να εκπληρώσουμε μια επιθυμία, να κάνουμε ένα όνειρο πραγματικότητα!

Αρκεί βέβαια να έχουμε το κέφι να κοπιάσουμε!

Στα πρώτα βήματα λοιπόν της φωτογραφίας και της επεξεργασίας εικόνας θέλω να σταθείτε δίπλα μου..






Όσον αφορά το βίντεο που ακολουθεί ήταν η αφορμή της ζωγραφιάς στα δεξιά.
Ένα από τα πιο αγνά τραγούδια που όπως και να το δούμε είναι κλασικό εικονογραφημένο!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου